کمبود پارکینگ، معضل نام آشنای کلان شهر تهران، مدتها است که مدیریت شهری را با مشکل مواجه ساخته و روز به روز بر پیامدهای ناشی از کمبود آن در سطح شهر افزوده می شود. در گذشته پارکینگ های در مقصد، بیشتر مورد توجه برنامه ریزان شهری قرار می گرفت، اما با افزایش ضریب مالکیت خودرو و بی توجهی به ضوابط و مقررات ساخت و ساز، کمبود پارکینگ های در مبداء حرکت نیز متبلور گردید و بر مشکلات اجتماعی، ترافیکی و ... دامن زد. لذا مدیریت شهری در اواخر سال 1390، به منظور تشویق و ترغیب به احداث و تامین سطوح پارکینگ در محدوده املاک و اراضی که عملا امکان تامین در آنها وجود ندارد، خصوصا در بافت های فرسوده و ریزدانه، مجوز ساخت پارکینگ محله‌ای با امکان صدور سند مجزا را در صورتجلسۀ شماره 502 کمیسیون ماده پنج به تصویب رسانید.
