شهر به عنوان کانون تجمعات انسانی، دائم در حال تحول و تغییر است. تحولات شهری، همواره سبب شکلگیری چالشهایی خواهد شد که بر سرنوشت زندگی افراد ساکن در شهرها اثرگذار خواهد بود. از این رو ما تا جایی که بتوانیم باید آینده را در چارچوب مدلهای آینده پژوهشی و با رویکرد برنامهریزی شهری قابل فهم کرده تا از چالشهای پیش رو با حداقل بدون آسیبپذیری عبور نمائیم.
امروزه آینده پژوهی با سرعتی شتابان در حال ارتقای جایگاه خود در فرآیندهای تصمیمگیری و سیاستگذاری دولتها و سازمانها است. این مسئله سبب شده است که آینده پژوهان در پی طراحی الگوها و فرآیندهایی برای اجرای اثربخش آینده پژوهی بوده و با این کار میکوشند تضمینی برای نتایج پروژههای آینده پژوهی فراهم سازند.