ارزیابی خطر سیل‌خیزی شهر تهران و ارائۀ راهکارهای مدیریتی
شتاب شهرنشینی و روند رو به گسترش گرمایش جهانی اهمیت پرداختن به مسئلۀ سیلاب‌های شهری را بیش از پیش نمایان می‌کند. شهر تهران اخیراً از سیلاب و خسارت‌های ناشی از آن متأثر شده است. بارندگی با شدت بالا و رشد و توسعۀ بی‌رویۀ شهر و شبکۀ ناکارآمد جمع‌آوری آب‌های سطحی از دلایل اصلی این امر به شمار می¬روند.
این
تحقیق یک رویکرد کارآمد را در ارزیابی خطر سیل شهری تهران به¬کار می‌گیرد. هدف این
مطالعه توسعۀ یک پهنه¬بندی خطر سیل شهری بر پایۀ آنالیز تصمیم-گیری چندمعیاره و سیستم
اطلاعات جغرافیایی (GIS) می‌باشد.
این مدل با استفاده از پنج معیار به شرح: فاصله از شبکۀ جمع‌آوری آب‌های سطحی، تجمع
جریان، شیب، ارتفاع و اراضی ساخته شده و ساخته نشده توسعه یافت. از روش فرآیند تحلیل
سلسله مراتبی فازی (Fuzzy AHP) باکلی
به عنوان یکی از کارآمدترین سیستم‌های تصمیم¬گیری چند معیاره استفاده شد. دراین روش
برای مقایسۀ زوجی گزینه¬ها از اعداد فازی و برای به دست آوردن وزن¬ها و ارجحیت¬ها از
روش میانگین¬گیری هندسی استفاده می¬گردد. چرا که این روش به سادگی به حالت فازی قابل
تعمیم می¬باشد. نقشۀ خطر نهایی با اعمال وزن‌های معیار‌ها و هریک از طبقات آنها در
GIS
به‌دست آمد. این نقشه نشان می‌دهد که به¬طور عمده آبراهه‌ها و حریم
آنها و همچنین نواحی مرکزی تا جنوب شهر دارای بیشترین پتانسیل سیل¬خیزی هستند. در نهایت
راه‌های مقابله با این پدیده و همچین کاهش خسارات ناشی از آن در مقیاس‌های زمانی کوتاه
مدت و بلند مدت ارائه شده است.
علاقه مندان می توانند جهت دریافت و مطالعه گزارش از لینک زیر استفاده فرمایید.
دریافت
